Epiloog, het leven zonder fiets

Het leven is na de fietstocht is toch wel ontspannend, je kan s`avonds eens een uurtje langer blijven buurten en een extra wijntje drinken. Ik moest de eerste dagen toch wel even wennen na 31 dagen een strak schema te hebben gevolgd, alles op uur en tijd. Vooral s`morgens bij het ontwaken kun je je nog even omdraaien dat is wel lekker en je moet niets, dat was ook een heel goed gevoel. Dinsdagmorgen was ik natuurlijk vroeg wakker ben ik gewoon nu, heb mijn tassen ingepakt met hetgeen ik niet meer nodig had, natuurlijk heel stilletjes want de dames mochten uitslapen vandaag. Zij hadden een nachtje overgeslagen i.v.m. het vroege vertrek thuis. Heb daarna mijn fiets en tassen weggebracht naar het hotel waar Soetens de fietsen verzamelt om terug naar Nederland te brengen, ik werd daar keurig ontvangen door een receptioniste die goed Engels sprak (wat een verademing) Spaans is voor mij zo al moeilijk genoeg en dan praten ze ook nog zo verrekte snel zodat je er zeker geen touw meer aan kan vastknopen. Dus de nodige formulieren ingevuld en ik kon nu te voet terug naar mijn hotel, ik kom buiten en loop de heer Soetens zelf tegen het lijf en we raken aan de praat over hoe dat fietsenvervoer in zijn werk gaat dat blijkt toch nogal een organisatie te zijn. Terug in het hotel de dames voorzichtig wakker gemaakt en dan op zoek naar lekker ontbijtje liefst een eitje met wat ham en geen jam a.u.b. want dat hoeft van mij even niet. Dan de stad in en eerst naar de Kathedraal daar is de dienst net begonnen en die wonen wij bij in de veronderstelling dat ze met dat grote wierrookvat gaan slingeren maar ijdele hoop het gevaarte blijft stil op zijn plaats. Na de dienst de Kathedraal bekeken, mooi, in die afwerking zitten heel wat arbeidsuurtjes in volgens mij. De oude binnenstad van Santiago is zoals de meeste Spaanse steden hoogbouw met smalle straatjes met mooi plaveisel geweldig mooi om door te wandelen en je loopt bij die hoge temperaturen lekker uit de zon. Aan winkeltjes geen gebrek dus ik loop achterop en kijk al uit naar het volgende terrasje, de dames hebben het goed naar hun zin en ik ook. Ik zit nog vol euforie over het voltooien van de fietstocht zonder ongelukken en voor mij kan het voorlopig niet meer kapot. We besluiten om woensdag met de bus een uitstapje te maken naar Finistère aan de kust er zijn 3 plaatsen gepland om te bezoeken. Eerst naar Mui waar de Atlantische oceaan op de rotskust beukt ziet er wel spectaculair uit en boven op de rotsen een kerkje met een paar heiligen beelden en tal van miniatuur vissersbootjes die in dat kerkje staan en hangen wel apart. Dan naar Finistère naar de vuurtoren en het einde van de wereld voor de vroegere pelgrims die daar hun oude spullen verbrande of in het water smeten en daar staat ook het officiële paaltje met 0,00 km erop als zijnde einde van de pelgrimsroute. We gaan terug naar het plaatsje Finistère waar kunnen lunchen en ven rond kunnen kijken ook hier de ene refuge na de andere en andere overnachtings mogelijkheden want het is er druk met pelgrims. Dan gaan we op weg naar Ezrao waar nog veel voedsel bewaarplaatsen (horeo`s genaamd) nog in goede staat zijn, het zijn wel aparte gebouwtjes heb er wel foto`s van, die komen misschien nog wel. Dan gaat het weer richting Santiago door een geweldig prachtig landschap, al de gehele dag verschillende landschappen je kijkt je ogen uit. In Galicië regent het meer dan in de rest van Spanje en dat is wel te zien alles is fris en groen. Rond half zeven zijn we terug en gaan we eerst een lekker hapje eten, daarna op een terrasje genieten van de avond en al wat daarbij hoort want ja morgen moet er weer niets. Vandaag donderdag zijn we voor de laatste dag hier en de dames willen nog wat winkelen, we gaan eerst terug naar de Kathedraal we hebben een bezienswaardigheid vergeten te bekijken, je kan namelijk achter het altaar langs door een gangetje, wat een mooi koper- en houtsnijwerk was zeker de moeite waard. Maar we hoorde van iemand dat op woensdag het wierrookvat wel in beweging was gekomen, dat was wel een beetje balen maar ja je kan niet alles hebben, we hebben onszelf maar getrakteerd op een lekker schepijsje dat hebben ze daar wel. De rest van de dag hebben we de gehele oude binnenstad doorgewandeld en wat mooie dingetjes gekocht. Vrijdagmorgen op tijd op want we willen nog een lekker ontbijtje voor we naar de bus gaan die ons naar het vliegveld zal brengen, vertrek half tien en we moeten nog wel naar de halte wandelen onderweg nog even bij een bakkertje binnen voor wat lekkere stokbroodjes en sandwiches voor onderweg. Het liep goed bus en wij op tijd, ook het vliegtuig en precies 12.20 uur gaan we de lucht in de aankomst is gepland om 14.40 uur en wij landen voorspoedig om 14.15 uur. De taxi staat gereed en we gaan richting huis, rond 16.00 uur zijn we thuis, einde van de reis. Ik ben nu een dag of 5 thuis en heb geen heimwee naar Spanje of te fietsen daar, hier gaat het veel lichter. Heb alle dagen een verslagje gemaakt voor mezelf en daar ben ik nu heel blij mee, ik heb ze vandaag doorgelezen en kom nu veel dingen tegen waarvan ik nu denk goed dat ik ze heb opgeschreven anders was ik ze kwijt geweest. Ik heb tijdens het lezen weer volop genoten van hetgeen ik onderweg gezien en meegemaakt heb en had vooraf niet kunnen denken dat het zo mooi en leuk zou zijn. Daarom als eerste wil ik mijn meiske heel hartelijk danken dat ik zo maar ruim 4 weken weg mocht en dat ze thuis alles draaiende heeft gehouden en dan mij nog heeft opgehaald in Santiago. Ook jij broertje bedankt voor het onverwachte bezoek, een donderslag bij heldere hemel, geweldig mooi. Gerda bedankt om samen met Irene naar Santiago te reizen om mij op te halen. Verder wil ik iedereen bedanken voor de mooie reacties die ik van jullie heb gekregen dat doet wel goed wanneer je alleen onderweg bent.
Ps. Mijn fiets is dinsdagavond ook weer thuis gearriveerd.